ให้ความสำคัญกับการใช้วัตถุดิบจากพืชที่ได้รับการรับรองมาตรฐานเกษตรอินทรีย์ (เช่น ECOCERT ของสหภาพยุโรป และ USDA ของสหรัฐอเมริกา) และงดใช้ยาฆ่าแมลงหรือปุ๋ยเคมีในระหว่างขั้นตอนการปลูก เพื่อหลีกเลี่ยงมลพิษทางดิน ขณะเดียวกัน แหล่งที่มาของวัตถุดิบควรเป็นไปตามมาตรฐาน "การเก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืน" เช่น ในการสกัดน้ำมันหอมระเหยจากดอกกุหลาบ ระบบรากของต้นกุหลาบจะต้องไม่เสียหาย เพื่อให้แน่ใจว่าจะฟื้นตัวในปีถัดไป หรือเลือกใช้ "การปลูกพืชหมุนเวียน" (เช่น ในแปลงปลูกลาเวนเดอร์ของแบรนด์หนึ่ง ควรปล่อยทิ้งไว้หนึ่งปีทุกสามปีเพื่อฟื้นฟูความอุดมสมบูรณ์ของดิน)

ห้ามใช้วัตถุดิบจากพืชที่ใกล้สูญพันธุ์ (เช่น Taxus chinensis และ dendrobium ป่า) หรือพืชที่ทำลายระบบนิเวศ เช่น หลีกเลี่ยงการใช้ส่วนประกอบไม้ที่ไม่ได้รับการรับรองจาก FSC (Forest Stewardfire Council) (เพื่อป้องกันการตัดไม้อย่างผิดกฎหมาย) และห้ามใช้น้ำมันปาล์มที่ทำลายป่าฝน (หากใช้ ให้เลือกผลิตภัณฑ์ที่มี "ใบรับรองน้ำมันปาล์มยั่งยืน RSPO") ในขณะเดียวกัน วัตถุดิบหายากที่มาจากสัตว์ (เช่น มัสก์และดีหมี) จะถูกปฏิเสธ